Η διδασκαλία του Ιησού Χριστού ήρθε να φέρει την ισορροπία στην κοινωνία και να κάνει γνωστές και περισσότερο προσιτές τις αλήθειες που μέχρι τότε μπορούσαν μόνο κάποιοι προνομιούχοι να έχουν πρόσβαση σ’ αυτές, π.χ. οι προύχοντες, οι καίσαρες, οι τελώνες, οι λόγιοι, οι φιλόσοφοι της εποχής όχι πάνω από το 2-3% του τότε κόσμου, όλοι οι άλλοι ήταν οι βάρβαροι, οι δούλοι, οι αγράμματοι, οι εξουθενωμένοι οι αγενείς οι άσοφοι (Α’ Κορινθίους 1:20-26). Έβαλε δηλαδή στις μεσαίες και κατώτερες τάξεις των ανθρώπων την έννοια, παιδεία, διαπαιδαγώγηση, διδασκαλία, κατάρτιση, σοφία, προκοπή, νίκη, βράβευση και στο τέλος ψυχική ανάταση ψυχικό πλουτισμό (Εφεσίους 4:11-15).
Ο Ιησούς Χριστός έβαλε όλες αυτές τις ομάδες ανθρώπων σε αυτή την γνώση της σοφίας (Παρ. 24:14). Να κατανοούν να φτάνουν και να αγγίζουν έννοιες όπως π.χ. η ολοκλήρωση του ανθρώπου η αθανασία της ψυχής, κλπ. (Ματθαίος 16:26)
Μέσω αυτής της γνώσεως πέρασε μέσα τους τις (Ματθαίος 25:34-46) διδασκαλίες περί αρετής, πίστεως, ταπεινοφροσύνης, εγκράτειας, αναδεικνύοντας τα αγαθά της ψυχής ως πρώτιστα και όχι του πλούτου και των ηδονών μιας και ο ίδιος τα καταφρόνησε και τα θεώρησε σκουπίδια.(Φιλ. 3:7-11) Έτσι ώστε οι απλοί άνθρωποι που ακλουθούσαν την διδασκαλία του να μη μένουν στο αρχαίο ρητό (Δώστε στο λαό άρτο και θεάματα και είναι εντάξει).Αλλά με τη χάρη που τους παρείχε συγχωρώντας τις αμαρτίες τα λάθη και τις αδυναμίες τους να ακουμπούσαν την τελειότητα. (Ματθαίος 5:48) Να είστε λοιπόν εσείς τέλειοι όπως ο Πατέρας σας ο ουράνιος είναι τέλειος».
Ήταν χαρούμενοι ευτυχισμένοι ακόμα και όταν πλησίαζαν τον θάνατο είτε λόγο του διωγμού για το όνομα του είτε δια της φυσικής οδού καθώς άφηναν τον μάταιο τούτο κόσμο. (Ιωάννης 5:28)
Μη θαυμάζετε τούτο• διότι έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού, και θέλουσιν εξέλθει οι πράξαντες τα αγαθά εις ανάστασιν ζωής, οι δε πράξαντες τα φαύλα εις ανάστασιν κρίσεως.
Αν θέλεις μπορείς και εσύ σήμερα να αγγίσεις αυτή την ευλογημένη ζωή. Γιατί: Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας. (Εβραίους 13:8)