ΜΙΑ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ
Ο Σωτήρης εργαζόταν σαν μαθητευόμενος σε ένα μικρό βιβλιοπωλείο. Μια μέρα το αφεντικό του ζήτησε να ταξινομήσει μερικά βιβλία, ανάλογα με το περιεχόμενό τους και να τα βάλλει στα ράφια. «Δες Σωτήρη ότι τα ράφια έχουν ξεκάθαρες πινακίδες : ταξίδια, οικογένεια, τεχνολογία, θρησκεία, αγροκαλλιέργεια κλπ Αν ο τίτλος δεν σε βοηθάει άνοιξε το βιβλίο και διάβασε λίγες παραγράφους. Θα καταλάβεις πιο είναι το θέμα του και θα το βάλλεις στην ανάλογη θέση». Ο Σωτήρης ξεκίνησε με όρεξη τη δουλειά.
Μια μέρα ήρθε στα χέρια του ένα δερματόδετο βιβλίο που ο τίτλος του δεν τον βοηθούσε και πολύ, για να το ταξινομήσει. Ξεφύλλισε λίγες σελίδες και διάβασε: «Εξήλθε ο σπείρων για να σπείρει», παρακάτω διάβασε για «αγκάθια, για καλή γη, για καρπό..». Με σιγουριά αποφάσισε : Σίγουρα αυτό ήταν ένα βιβλίο για αγροκαλλιέργειες! Το έβαλε λοιπόν στο αντίστοιχο ράφι..
Μετά από λίγες μέρες ένας αγρότης από το γειτονικό χωριό, μπήκε στο βιβλιοπωλείο ψάχνοντας ένα βιβλίο για δημητριακά. Ο ιδιοκτήτης έλειπε και ο Σωτήρης με ζήλο ανάλαβε να τον ενημερώσει.. Κατέβασε από το ράφι το μικρό δερματόδετο βιβλίο και σαν καλός πωλητής ενημέρωσε το γεωργό ότι εκεί μέσα θα έβρισκε ότι θα χρειαζόταν για τους σπόρους και τα ζιζάνια, τη σπορά και το θερισμό και γενικά ότι ήταν απαραίτητο για μια καλή σοδειά.. Ο πελάτης απόλυτα ευχαριστημένος αγόρασε το βιβλίο. «Θα αρχίσω να το μελετώ από σήμερα κιόλας», μουρμούρισε ανυπόμονα..
Το ίδιο απόγευμα άνοιξε το βιβλίο και ξαφνιασμένος διάβασε το τίτλο: « Η Καινή Διαθήκη». Διάβασε λίγες γραμμές και αμέσως κατάλαβε ότι κατά λάθος είχε αγοράσει ένα βιβλίο για τη θρησκεία. Νευριασμένα το έκλεισε και το έβαλε πίσω στο ράφι. «Με τη πρώτη ευκαιρία θα το γυρίσω πίσω», μονολόγησε.
Λίγες μέρες μετά ο γεωργός αρρώστησε και χρειάσθηκε να μείνει στο κρεβάτι. Βαρέθηκε όμως και ζήτησε από τη γυναίκα του να του φέρει κάτι να διαβάσει. Εκείνη πήγε στη βιβλιοθήκη και είδε το μικρό δερματόδετο βιβλίο. «Το ξέρεις αυτό το βιβλίο;», ρώτησε τον άνδρα της. «Το έχεις διαβάσει ποτέ;». Εκείνος της διηγήθηκε πως έφτασε στα χέρια του. «Διάβασέ το λοιπόν, μπορεί να είναι ενδιαφέρον», τον πρότρεψε εκείνη.
Κάπως απρόθυμα, ο γεωργός, άρχισε να διαβάζει Το Βιβλίο. Σύντομα όμως το περιεχόμενο τον απορρόφησε τόσο πολύ, που ξέχασε κάθε τι άλλο. Η ζωή, το έργο η διδασκαλία, το πάθος, ο θάνατος και η ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού, ήρθαν με δύναμη στη ζωή του. Διάβαζε συνεπαρμένος με δίψα. Μέρα με την ημέρα μέσα του γινόταν μια μεγάλη αλλαγή. Ένα εδάφιο του έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Ήταν σαν να του μίλαγε προσωπικά ο ίδιος ο Χριστός: «τον ερχόμενον προς εμέ δεν θέλω εκβάλει έξω..» (Ιωάννης 6:37).
Δεν δίστασε άλλο. Γονάτισε δίπλα στο κρεβάτι και φώναξε δυνατά: «Κύριε Ιησού, Υιέ του Θεού, Σωτήρα του κόσμου, θέλω να έρθω σε Σένα. Εδώ είμαι, ένας μεγάλος αμαρτωλός, σώσε με». Μια απέραντη ειρήνη και χαρά γέμισαν τη καρδιά του γεωργού. Είχε βρει το Καλό Ποιμένα.