«Κύριε, τι θέλεις να κάνω;» (Πράξεις των Αποστόλων 9:6) Τη στιγμή που το όραμα με το εκτυφλωτικό του φως σταμάτησε το Σαούλ, τον μετέπειτα Παύλο, και τον έριξε καταγής στο δρόμο προς τη Δαμασκό, άκουσε μια φωνή: «Σαούλ, Σαούλ…». Αμηχανία, τρόμος, ερωτηματικά, έκπληξη, τα πεπραγμένα της ζωής του σε μια στιγμή σαν αστραπή διαπέρασαν το είναι του. Μα τίποτε απ’ όλα αυτά δεν έμεινε για πολύ. Κάτι που θα ανέβηκε μέσα του σαν ανακάλυψη, θα ήταν εκείνο που θα συνοψίζαμε στις εξής λίγες λέξεις: «Ώστε είναι αναστημένος! Είναι ζωντανός! Ξέρει το όνομά μου, τη ζωή μου, τα έργα μου!». «Σαούλ, Σαούλ, γιατί με κατατρέχεις;» συνέχισε η φωνή του Ιησού του Ναζωραίου. Ήταν η στιγμή που όλα θα άλλαζαν γι’ αυτόν, με αφετηρία την πίστη, την υπακοή στην ουράνια οπτασία, στο θείο συνομιλητή, στο ΝΙΚΗΤΗ του θανάτου. Κι ακούστηκε δειλή, γεμάτη άγιο τρόμο, η φωνή του ΝΙΚΗΜΕΝΟΥ Σαούλ, του διώκτη, να λέει: «Κύριε, τι θέλεις να κάνω;». Φίλε, ο Χριστός είναι ΖΩΝΤΑΝΟΣ και για σένα. Πες του: «Κύριε……».