Μήνυμα (από τον Γιάννη Θεοδώρου)

Έχουμε πολλούς λογούς σήμερα και κάθε μέρα να χαιρόμαστε. Για την αγάπη του Θεού, για την σωτηρία μας, για την αιωνία ζωή, για τον Λόγο του τον Άγιο και για όλες τις ουράνιες και επίγειες επαγγελίες Του. Χαιρόμαστε ακόμα και για τους διάφορους πειρασμούς. Χαιρόμαστε γιατί ο Κύριος φροντίζει για εμάς, έχει αναλάβει τα αιτήματα μας και είναι μαζί μας συνεχεία. Τίποτα να μην μας κλέβει την χαρά μας που είναι η δύναμη μας και η οποία είναι ουράνια ανεκλάλητη και ένδοξη.

Φιλιππησίους 4:4 Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε· πάλιν θέλω ειπεί, Χαίρετε.
Ιωάννης 16:24 Έως τώρα δεν ητήσατε ουδέν εν τω ονόματί μου· αιτείτε και θέλετε λαμβάνει, διά να ήναι πλήρης η χαρά σας.
Ιωάννης 15:11 Ταύτα ελάλησα προς εσάς διά να μείνη εν υμίν η χαρά μου και η χαρά υμών να ήναι πλήρης.
Α’ Πέτρου 1:9-10 τον οποίον αν και δεν είδετε αγαπάτε, εις τον οποίον, αν και τώρα δεν βλέπητε αυτόν, πιστεύοντες όμως αγαλλιάσθε με χαράν ανεκλάλητον και ένδοξον, απολαμβάνοντες το τέλος της πίστεώς σας, την σωτηρίαν των ψυχών.
Ιακώβου 1:2 Πάσαν χαράν νομίσατε, αδελφοί μου, όταν περιπέσητε εις διαφόρους πειρασμούς
Ρωμαίους 12:12 εις την ελπίδα χαίροντες, εις την θλίψιν υπομένοντες, εις την προσευχήν προσκαρτερούντες,
Νεεμίας 8:10 διότι η χαρά του Κυρίου είναι η ισχύς σας.
Α’ Πέτρου 5:7 και πάσαν την μέριμναν υμών ρίψατε επ’ αυτόν, διότι αυτός φροντίζει περί υμών.

Εδάφιο Τετάρτης 21 Οκτωβρίου 2015

Επειδή λοιπόν πάντα ταύτα διαλύονται, οποίοι πρέπει να ήσθε σεις εις πολίτευμα άγιον και ευσέβειαν, προσμένοντες και σπεύδοντες εις την παρουσίαν της ημέρας του Θεού, καθ’ ην οι ουρανοί πυρούμενοι θέλουσι διαλυθή και τα στοιχεία πυρακτούμενα θέλουσι χωνευθή; Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί. – Β’ Πέτρου 3:11-13

Εδάφιο Τρίτης 20 Οκτωβρίου 2015

Ο Θεός, αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών διά των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως, εν ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ελάλησε προς ημάς διά του Υιού, τον οποίον έθεσε κληρονόμον πάντων, δι’ ου έκαμε και τους αιώνας· όστις ων απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ της υποστάσεως αυτού, και βαστάζων τα πάντα με τον λόγον της δυνάμεως αυτού, αφού δι’ εαυτού έκαμε καθαρισμόν των αμαρτιών ημών, εκάθησεν εν δεξιά της μεγαλωσύνης εν υψηλοίς – Εβραίους 1:3

Μήνυμα (από τον Γιάννη Θεοδώρου)

Τα προβλήματα, οι δυσκολίες και οι διάφορες μέριμνες της επίγειας ζωής μας πολλές φορές μας καμπουριάζουν και βλέπουμε μόνο κάτω εδώ στην γη. Ας ανορθωθούμε και ας ρίξουμε το βλέμμα μας στα ουράνια από εκεί που θα έρθει η λύτρωση μας και ας δοξάσουμε τον Κύριο.
Β’ Κορινθίους 4:18 – επειδή ημείς δεν ενατενίζομεν εις τα βλεπόμενα, αλλ’ εις τα μη βλεπόμενα· διότι τα βλεπόμενα είναι πρόσκαιρα, τα δε μη βλεπόμενα αιώνια.
Λουκ 13:10-13 – Εδίδασκε δε εν μιά των συναγωγών το σάββατον. Και ιδού, γυνή τις είχε πνεύμα ασθενείας δεκαοκτώ έτη και ήτο συγκύπτουσα και δεν ηδύνατο παντελώς να ανακύψη. Ιδών δε αυτήν ο Ιησούς, εφώναξε και είπε προς αυτήν· Γύναι, ηλευθερωμένη είσαι από της ασθενείας σου· και έθεσεν επ’ αυτήν τας χείρας· και παρευθύς ανωρθώθη και εδόξαζε τον Θεόν.
Ψαλμός 146:8 – Ο Κύριος ανοίγει τους οφθαλμούς των τυφλών· ο Κύριος ανορθοί τους κεκυρτωμένους· ο Κύριος αγαπά τους δικαίους·
Ψαλμός 145:14 – Ο Κύριος υποστηρίζει πάντας τους πίπτοντας και ανορθοί πάντας τους κεκυρτωμένους.

Μήνυμα (από τον Γιώργο Κορδορούμπα)

Η απολύτρωση δεν ήταν μια εναλλακτική σκέψη του Θεού.
Πριν φτιάξει τον κόσμο,
πριν δημιουργήσει τα αγγελικά πλάσματα,
πριν πέσει ο άνθρωπος στην αμαρτία,
πριν η φωνή του Θεού
διακόψει τη σιωπή της αιωνιότητας
και καλέσει τους κόσμους σε ύπαρξη,
το σχέδιο της αγάπης Του ήταν εκεί.
Α’ Πέτρου 1:17-20 Και εάν επικαλήσθε Πατέρα τον κρίνοντα απροσωπολήπτως κατά το έργον εκάστου, διάγετε μετά φόβου τον καιρόν της παροικίας σας, εξεύροντες ότι δεν ελυτρώθητε από της ματαίας πατροπαραδότου διαγωγής υμών διά φθαρτών, αργυρίου ή χρυσίου, αλλά διά του τιμίου αίματος του Χριστού, ως αμνού αμώμου και ασπίλου, όστις ήτο μεν προωρισμένος προ καταβολής κόσμου, εφανερώθη δε εν τοις εσχάτοις καιροίς διά σας.

Εδάφιο Κυριακής 18 Οκτωβρίου 2015

Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο Πατήρ των οικτιρμών και Θεός πάσης παρηγορίας, ο παρηγορών ημάς εν πάση τη θλίψει ημών, διά να δυνάμεθα ημείς να παρηγορώμεν τους εν πάση θλίψει διά της παρηγορίας, με την οποίαν παρηγορούμεθα ημείς αυτοί υπό του Θεού· διότι καθώς περισσεύουσι τα παθήματα του Χριστού εις ημάς, ούτω διά του Χριστού περισσεύει και η παρηγορία ημών. Και είτε θλιβόμεθα, θλιβόμεθα υπέρ της παρηγορίας σας και σωτηρίας της ενεργουμένης διά της υπομονής των αυτών παθημάτων, τα οποία και ημείς πάσχομεν· είτε παρηγορούμεθα, παρηγορούμεθα υπέρ της παρηγορίας σας και σωτηρίας· και η ελπίς, την οποίαν έχομεν, είναι βεβαία υπέρ υμών· επειδή εξεύρομεν ότι καθώς είσθε κοινωνοί των παθημάτων, ούτω και της παρηγορίας.
Β’ Κορινθίους 1:3-7